język kaszubski

Kryterium dla języków dość zagrożonych (dzieci już nie uczą się języka w domu jako rodzimego) w dużej mierze spełniają kaszubski, łemkowski i niemiecki. W ich przypadku szczególnie istotne wydaje się zapewnienie szkolnego przekazu (=nauczania) języka, który może uzupełnić przerwę pokoleniową, jaka pojawiła się z rozmaitych przyczyn w tych społecznościach.

Przez długi okres w powojennej Polsce kaszubski uważano za zepsutą gwarę polską, a mówiące po kaszubsku dzieci karane były za to przez nauczycieli, albo wysyłane do szkół specjalnych. Wedle wielu slawistów (=językoznawców zajmujących się grupą języków słowiańskich) kaszubski stanowi(ł) pomorskie ogniwo pomiędzy językiem polskim a wymarłymi dialektami drzewiano-połabskimi używanymi niegdyś w dzisiejszej niemieckiej Meklemburgii, między Bałtykiem a Berlinem1. Dyskusja na temat tego, czy kaszubski jest dialektem języka polskiego (który nigdy jednak nie uczestniczył w kształtowaniu ogólnopolskiego języka narodowego), czy też samodzielnym językiem zachodniosłowiańskim trwa od końca XIX wieku; od 2005 roku kaszubski jest jednak jedynym oficjalnie uznanym w Polsce językiem regionalnym. Ta nobilitacja prawna zdecydowanie ułatwiła językowi kaszubskiemu wejście do systemu edukacji polskiej, umożliwiając organizację matury z tegoż przedmiotu, jak i wprowadzenie samego języka jako przedmiotu szkolnego do szkół podstawowych, gimnazjalnych i średnich. Oczywiście, nauka ta trwa już od 1991 roku, jednak od lat liczba uczniów sukcesywnie wzrasta i sięga już 17 tysięcy uczniów w prawie 400 szkołach. Zdecydowana większość z nich to szkoły podstawowe. Zaledwie 11 szkół ponadgimnazjalnych i 89 gimnazjów organizowało zajęcia z tego języka. Nauka odbywa się w ramach zajęć z języka obcego lub w ramach przedmiotu związanego z wiedzą o regionie, z elementami języka kaszubskiego. Jednym z powodów, dla których edukacja formalna jest tak ważna dla tej społeczności jest jej demografia. Około 100 tysięcy osób wciąż mówi w języku kaszubskim, jednak jego transmisja międzypokoleniowa ulega osłabieniu. Coraz mniej rodziców przekazuje swój język swoim dzieciom. Niezaprzeczalnie to właśnie kontakt rodzinny jest najważniejszym i niezastąpionym elementem zdrowego języka. O ile należałoby zachęcać Kaszubów do mówienia w ich własnym języku, edukacja w placówkach publicznych zdecydowanie wydłuży życie tej odmianie językowej i pozwoli aktywistom na popularyzowanie jej wśród następnych pokoleń. Sam fakt, że uczniowie są w swoim towarzystwie może sprawić, że zaczną używać języka kaszubskiego w swoich podwórkowych rozmowach. Ważnym jest też, aby uczniowie, którzy przeszli przez cały obligatoryjny system polskiej edukacji, mogli kontynuować swoją edukację na studiach wyższych. Uniwersytet Gdański ma w swojej ofercie kierunek etnofilologia kaszubska. Być może pozwoli on wykształcić przyszłych kaszubskich językoznawców, literaturoznawców czy speców od mediów masowych.

picture_1_kaszubski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kaszubi#mediaviewer/Plik:Jezyk_kaszubski_w_gminach_NSP2011.png, Mapa wykonana przez Aoteaora na zasadzie licencji Creative Commons 3.0. Stan na rok 2013. Aby język mógł być językiem pomocniczym, musi posługiwać się nim 20% obywateli w danej gminie. Mają oni wtedy prawo zwracać się do administracji gminnej w ich języku i oczekiwać oficjalnej odpowiedzi w tymże języku.

Ania z Zielonego Wzgórza, tłumaczenie z j. angielskiego R. Bernsteinowa, 1992, Nasza Księgarnia

 

Ania z Zielonego Wzgórza, tłumaczenie z j. polskiego M. Bobkowska, Stegna 4/2012

Mateusz Cuthbert i jego kasztanka wolnym krokiem przejechali osiem mil dzielących ich od Szerokiej Rzeki. Śliczna była ta droga, wijąca się pomiędzy dwoma szeregami wygodnych domków; miejscami przecinała laski sosnowe o balsamicznym zapachu żywicy lub jakąś dolinkę, gdzie wyciągały swe gałęzie dzikie śliwy osypane puszystym kwieciem. Powietrze nasycone było zapachami niezliczonych sadów jabłkowych, łąki gubiły się w dali na horyzoncie w purpurze i opalu, a ptaszki śpiewały i wyciągały trele z taką radością, jaka się należy pierwszym dniom wiosny.

Mateusz rozkoszował się tą przejażdżką we właściwy sobie sposób. Urok jej psuły mu jedynie chwile, w których musiał się kłaniać spotykanym kobietom. Na Wyspie Księcia Edwarda bowiem panuje zwyczaj kłaniania się każdej spotkanej osobie, czy to znajomej, czy obcej.

 

Matéùsz Cuthbert i jegò brunô wòlnym kro­kã przejachelë òsmë milów, chtërne dzelëłë jich òd Szeroczi Rzéczi. Snôżô to bëła darga, wiła sã midzë dwùma régama wigódnëch dodomów. Môlama przecynała môłé, chòj­nowé lasë ò lubnowòniący pôsze żëwicë abò jakąs dolëznã, dze wëcygałë swòje wietew­czi dzëczé slëwë pòkrëté mitczima jak pùch kwiatama. Lëft béł fùlowóny pôchama niezre­chòwónëch jabkòwëch sadów. Pażãdnie gùbi­łë sã dalek na widnikù w pùrpùrze i òpalu. Ptôszczi wëcygałë swòje spiéwë z taką redotą, jak sã słëchô pierszim dnióm zymkù.

Matéùsz cesził sã nym jachanim na przënôleż­ny dlô se ôrt. Jegò ùrzek psëłë mù leno sztër­czi, w chtërnëch mùszôł pòzdrôwiac spòtikó­né białczi. Na Òstrowie Swiãtégò Édwarda je zwëk pòzdrôwianiô kòżdégò spòtkónégò człowieka, swòjégò czë cëzégò.

Konsekwencją i wymogiem istnienia publicznej nauki j. kaszubskiego w szkołach jest ustandaryzowany system ortograficzny. Taki powstał ostatecznie w 1996 roku – niemniej nie oznacza to wcale, że proces tworzenia kaszubskiego języka literackiego został zakończony. Rada Języka Kaszubskiego stoi na straży poprawności języka kaszubskiego widniejącego w tekstach pisanych. Niejako samo z siebie, następuje również ewolucja tej odmiany językowej w tekstach literackich tworzonych przez poetów i pisarzy kaszubskich i publikowanych, na przykład, w dodatku Stegna do czasopisma Pomerania (na obu stronach można znaleźć fragmenty i pełne numery Stegny, jak i materiały audio – nagrania wierszy czy fragmentów prozy).

 picture_2_kaszubski picture_3_kaszubski
Pejzaż językowy na Kaszubach
Fot. Tomasz Wicherkiewicz

 

 picture_4_kaszubski E-podręcznik do nauki języka kaszubskiego (I etap edukacyjny): http://static.scholaris.pl/main-file/106/891/z_kaszbsczim_w_swiat_podrecznik_67616.pdf

Polecenie

Przyjrzyj się tekstowi kaszubskiemu i odpowiedz, czego dotyczy i gdzie mógł zostać umieszczony…

picture_5_kaszubski

1 Tekst modlitwy Ojcze nasz w języku połabskich Drzewian:

Aita nos, tâ toi jis wâ nebesai,
sjętü wordoj tüji jaimą;
tüji rik komaj;
tüja wüľa mo są ťüńot kok wâ nebesai tok no zemi;
nosę wisedanesnę sťaibę doj nam dâns;
a wütâdoj nam nose greche, kok moi wütâdojeme nosim gresnarem;
ni bringoj nos wâ warsükongę;
toi losoj nos wüt wisokag chaudag.
Pritü tüje ją tü ťenądztwü un müc un câst, warchni Büzac, nekąda in nekędisa.
Amen.

powrót do spisu treści następny język: niemiecki