Język litewski to jeden z najciekawszych i archaicznych języków indoeuropejskich, należy do grupy języków bałtyckich (tak jak m.in. łotewski, łatgalski czy wymarłe pruski i jaćwieski), które dawno temu były spokrewnione ze słowiańskimi. Jest językiem państwowym niepodległej Republiki Litewskiej, w Polsce zaś używany jest jako rodzimy (w wersji standardowej oraz gwarach miejscowych) przez mniejszość litewską zamieszkującą zwarty fragment Suwalszczyzny przy granicy państwowej z Litwą. W gminie Puńsk/Punskas litewski jest językiem pomocniczym, tam też wystepują dwujęzyczne nazwy miejscowości, z których większość ma i tak pochodzenie litewskie. Litwini w Polsce od dawna mają bardzo dobrze zorganizowany system nauczania dwujęzycznego (po litewsku i polsku) od przedszkola po szkolnictwo wyższe, dlatego kondycja ich języka jest o wiele lepsza w porównaniu z innymi mniejszościami.
Więcej też znajdziesz tutaj: http://inne-jezyki.amu.edu.pl/Frontend/Language/Details/26
Tekst litewski bardzo łatwo rozpoznać po występujących tylko tam literach: Į į, Ų ų, Ė ė; tak jak w polskim występuje Ą ą oraz Ę ę, tak jak w czeskim: Š š, Ž ž, Č č; charakterystyczna jest też litera Ū ū.
E-podręcznik do kształcenia zintegrowanego w języku litewskim (I etap edukacyjny): http://static.scholaris.pl/main-file/103/134/saulut_integruoto_mokymo_66387.pdf Możecie też spróbować uczyć się matematyki po litewsku z podręcznika dla uczniów litewskojęzycznych szkół w Polsce: |
powrót do spisu treści | następny: śląski kompleks językowy |