Jak ratować języki przed śmiercią?

Wprowadzenie

W książce Microphon in the Mud, Laura Robinson opisuje swoje przygody jako lingwistki pracującej nad zagrożonymi językami na Filipinach. Specjalizuje się ona w dokumentowaniu języków społeczności odizolowanych od świata zewnętrznego – pisze o życiu codziennym, o nieustających próbach porozumienia się z użytkownikami egzotycznych odmian językowych, jak i również o problemach i niebezpieczeństwach, jakie lingwiści – i nie tylko oni – mogą napotkać w trakcie prób dokumentacji języków. Przeżywa spotkanie z grupą uzbrojonych rebeliantów, próbę porwania, tsunami, malarię, i próbuje utrwalić owoce swojej pracy przy pomocy tak dobrze znanego nam w codziennym życiu Internetu modemowego.

Wywiad gramatyczno-leksykalny języka ega na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Fot. © Dafydd Gibbon	Źródło: http://pl.languagesindanger.eu/what-can-be-done Fot. Alfred F. Majewicz
Zdjęcia przedstawiają dwa przykłady dokumentacji języka. Czy któryś z nich bardziej odzwierciedla Twoje wyobrażenia o tego typu pracy?

Czy jednak dokumentacja języków i odmian języków to profesja tylko dla wprawnych internautów i wykształconych lingwistów?

Czy języków potrzebujących dokumentowania należy jedynie szukać w Afryce, Ameryce Południowej oraz Australii i Oceanii?

Dokumentować można każdy język, dialekt, odmianę językową, które znaleźć można nawet w swojej własnej gminie lub powiecie. Choć takie zadanie jest może mniej ekstremalne niż to zaprezentowane w książce Laury Robinson, ich cele są niemal identyczne.