karaimski

Karaimski to zagrożony język używany głównie na Litwie oraz w Ukrainie i Polsce.  Pochodzący z Krymu język karaimski używany jest w tych krajach przez ok. 120 osób (oraz nieweryfikowalna liczba na ukraińskim Krymie). Język karaimski należy do języków kipczackich, które z kolei wchodzą w skład turkijskiej rodziny języków ałtajskich. Nie wykształcił jednej formy, lecz funkcjonował w odmianach dialektalnych:

  • krymskiej – inaczej wschodniej, używanej na Krymie, dziś uważanej za wymarłą (aczkolwiek Ethnologue 2009 podaje jeszcze liczbę 1000 Karaimów mieszkających na Krymie); oraz dwóch dialektach zachodniokaraimskich:
  • trockim (używanym w skupiskach karaimskich na Litwie i Polsce, uznawany za zagrożony) – według Ethnologue  2009 – 120 użytkowników języka na ok. 300 członków karaimskiej grupy etnicznej, aczkolwiek gdy przyjrzeć się dokładniej statystykom z 2003 roku okazuje się, że z 275 Karaimów na Litwie i 126 w Polsce, tylko 39 potrafiło mówić, pisać i czytać po karaimsku (28 osób na Litwie i 11 w Polsce), a 86 umiało w nim mówić i rozumiało go (69 na Litwie i 17 w Polsce) [1].
  • łucko-halickim (używanym w skupiskach w Łucku i Haliczu – dziś żyją jeszcze tylko dwoje rodzimych użytkowników tej odmiany języka (według Ethnologue 2009 – 12 osób), ale nie jest już zupełnie przekazywany następnym pokoleniom.

Karaims - locations

 

Dialekty karaimskie różnią się między sobą znacznie w warstwie leksykalnej (=słownikowej) i fonetycznej.
Karaimi to najmniejsza z oficjalnie uznanych mniejszości etnicznych w Polsce (nie więcej niż 300 osób) i Litwie (ok. 275 osób).

Karaimski należy do do języków kipczackich, które z kolei wchodzą w skład turkijskiej rodziny języków ałtajskich. Możesz posłuchać nagrania jednego z ostatnich natywnych użytkowników karaimskiego z Polski recytującego „Inwokację” z Pana Tadeusz po karaimsku. Możesz też spróbować swoich sił w zadaniu dotyczącym dialektów karaimskiego: tutaj.

Dalsze informacje:

Na wpół mityczna pierwsza siedziba Karaimów – Czufut-Kale/ Чуфут-Калe na południu Krymu. Na zdjęciach pierwsze świątynie karaimskie (kienesy) i karaimska inskrypcja w alfabecie hebrajskim (fot. T. Wicherkiewicz)

Na wpół mityczna pierwsza siedziba Karaimów – Czufut-Kale/ Чуфут-Калe na południu Krymu. Na zdjęciach pierwsze świątynie karaimskie (kienesy) i karaimska inskrypcja w alfabecie hebrajskim (fot. T. Wicherkiewicz)

Język karaimski (i litewski) w krajobrazie językowym Trok/Trakai na Litwie – na fotografiach szyldy karaimskiej ekspozycji etnograficznej i restauracji serwującej dania kuchni karaimskiej (fot. T. Wicherkiewicz)

Język karaimski (i litewski) w krajobrazie językowym Trok/Trakai na Litwie – na fotografiach szyldy karaimskiej ekspozycji etnograficznej i restauracji serwującej dania kuchni karaimskiej (fot. T. Wicherkiewicz)

Karaimskie nagrobki z inskrypcjami w alfabecie hebrajskim (cmentarz w Trokach/Trakai na Litwie), rosyjskiej grażdance (grób przedwojennego najwyższego zwierzchnika duchowego Karaimów prof. Seraji Szapszała na cmentarzu karaimskim w Wilnie) i ortografii polskiej (cmentarz karaimski w Warszawie) – fot. T.Wicherkiewicz

Karaimskie nagrobki z inskrypcjami w alfabecie hebrajskim (cmentarz w Trokach/Trakai na Litwie), rosyjskiej grażdance (grób przedwojennego najwyższego zwierzchnika duchowego Karaimów prof. Seraji Szapszała na cmentarzu karaimskim w Wilnie) i ortografii polskiej (cmentarz karaimski w Warszawie) – fot. T.Wicherkiewicz

Literacka publikacja w języku karaimskim i polskim (Łuck 1939); podręcznik do języka karaimskiego wydany na Litwie (Wilno/Vilnius 1996)

Literacka publikacja w języku karaimskim i polskim (Łuck 1939); podręcznik do języka karaimskiego wydany na Litwie (Wilno/Vilnius 1996)

Tekst karaimskojęzycznego hymnu żałobnego – w zapisie alfabetem hebrajskim, współczesnej pisowni opartej na ortografii polskiej oraz w tłumaczeniu. Opracowała i z karaimskiego tłumaczyła Anna Sulimowicz, za: Awazymyz wrzesień 2012: 26-27.

Tekst karaimskojęzycznego hymnu żałobnego – w zapisie alfabetem hebrajskim, współczesnej pisowni opartej na ortografii polskiej oraz w tłumaczeniu. Opracowała i z karaimskiego tłumaczyła Anna Sulimowicz, za: Awazymyz wrzesień 2012: 26-27.

Tekst poematu Zima („Kyszyn”) Szymona Kobeckiego z roku 1911 w zapisie cyrylicą, oraz jego transliteracja na ortografię współczesną (opartą na polskiej) i tłumaczenie polskie – opracowanie i tłumaczenie: Anna Sulimowicz; za: Awazymyz marzec 2012: 3.

Tekst poematu Zima („Kyszyn”) Szymona Kobeckiego z roku 1911 w zapisie cyrylicą, oraz jego transliteracja na ortografię współczesną (opartą na polskiej) i tłumaczenie polskie – opracowanie i tłumaczenie: Anna Sulimowicz; za: Awazymyz, marzec 2012: 3.

Lekcja w trakcie Letniej Szkoły Języka Karaimskiego w Trokach/Trakai na Litwie – fot. Aleksandr Jeljasevič

Lekcja w trakcie Letniej Szkoły Języka Karaimskiego w Trokach/Trakai na Litwie – fot. Aleksandr Jeljasevič

[1] Adamczuk, L., H. Kobeckaitė & S. Pilecki. 2003. Karaimi na Litwie i w Polsce. Warszawa : GUS.


Podziękowanie
Fotografie/facsimile starodruków i rękopisów karaimskich uzyskano dzięki Marioli Abkowicz.